آیا درمانی برای آلزایمر دیررس وجود دارد؟ گزینه‌های درمانی برای بیماری آلزایمر محدود است. در حال حاضر هیچ درمان یا دارویی وجود ندارد که بتواند روند بیماری را معکوس کند. همچنین هیچ واکسن یا روش قابل اعتماد دیگری برای پیشگیری از آن وجود ندارد.
گزینه‌های درمانی عبارتند از:
داروها
گالانتامین، ریواستیگمین و دونپزیل مهارکننده‌های کولین استراز هستند که برای درمان آلزایمر خفیف استفاده می‌شوند.
دو داروی جدید، آدوکانوماب و لکانماب، اخیراً برای درمان بیماری آلزایمر تأیید شده‌اند. آنها با پاک کردن پلاک‌های بتا آمیلوئید از مغز عمل می‌کنند. آنها درمان قطعی محسوب نمی‌شوند، اما حداقل ممکن است روند زوال شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر را برای برخی افراد کند کنند.
تحقیقات در مورد سایر داروهای درمان این بیماری در سراسر جهان در حال انجام است.
تغییرات سبک زندگی
برای افرادی که به آلزایمر دیررس مبتلا هستند، حفظ سبک زندگی سالم تا حد امکان، از جمله مراحل زیر، می‌تواند به تأخیر در بدتر شدن علائم کمک کند:
- داشتن یک رژیم غذایی متعادل
- انجام فعالیت‌های محرک شناختی مانند پازل، کاردستی و موسیقی
- ورزش منظم
- داشتن تعاملات اجتماعی منظم
- خوابیدن ۷ تا ۹ ساعت در شب
چشم‌انداز افراد مبتلا به آلزایمر دیررس چیست؟
پیش‌بینی زمان پیشرفت بیماری آلزایمر می‌تواند دشوار باشد. این بیماری اغلب به سه مرحله خفیف، متوسط و شدید طبقه‌بندی می‌شود. مدت زمانی که فرد در هر مرحله می‌گذراند متفاوت است، اما به طور کلی، یک فرد پس از تشخیص، ۴ تا ۸ سال با بیماری آلزایمر زندگی می‌کند. طبق گفته انجمن آلزایمر، این تعداد می‌تواند تا ۲۰ سال نیز برسد.
در نهایت، آلزایمر یک بیماری کشنده است. از آنجایی که آلزایمر دیررس معمولاً در سنین بالاتر بروز می‌کند، بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری مشکلات سلامتی دیگری نیز دارند. به همین دلیل، اکثر افراد مبتلا به آلزایمر دیررس معمولاً به دلیل دیگری می‌میرند.
آلزایمر دیررس چگونه تشخیص داده می‌شود؟
یک متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک اعصاب می‌تواند با بررسی علائم، معمولاً با صحبت با فرد و همسر، خویشاوند یا یکی از نزدیکان او که می‌تواند علائم زوال شناختی را توضیح دهد، بیماری آلزایمر دیررس را تشخیص دهد.
آزمایش‌هایی که ممکن است برای کمک به تشخیص بیماری آلزایمر استفاده شوند عبارتند از:
آیا درمانی برای آلزایمر دیررس وجود دارد؟ آزمایش شناختی: از فردی که مشکوک به آلزایمر است، ممکن است آزمایش حافظه، حل مسئله و زبان گرفته شود. آزمایش‌های آزمایشگاهی: آزمایش خون و ادرار نیز برای رد سایر توضیحات احتمالی برای تغییرات در حافظه و مهارت‌های تفکر درخواست می‌شود.
اسکن‌های تصویربرداری: ممکن است برای بررسی تغییرات در مغز، آزمایش‌های تصویربرداری درخواست شود. آزمایش‌ها معمولاً شامل موارد زیر است:
- اسکن توموگرافی کامپیوتری (سی‌تی‌اسکن)
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) (منبع)
برای مطالعه مقالات به این صفحه مراجعه کنید