گزینه های جراحی برای نزدیک بینی : نزدیک بینی که نزدیک بینی نیز نامیده می شود، یک بیماری بسیار شایع چشمی است که دیدن اشیاء دور را سخت تر می کند. این به این دلیل است که چشم نمی تواند نور را به درستی شکست دهد. به جای تمرکز نور روی شبکیه، نور را در مقابل آن متمرکز می کند. معمولاً به دلیل طولانی شدن بیش از حد کره چشم از جلو به عقب یا بدشکل شدن قرنیه یا عدسی ایجاد می شود.
نزدیک‌بینی 23 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه می توانید نزدیک بینی را با عینک یا لنزهای تماسی اصلاح کنید، اما جراحی لیزری چشم گزینه دائمی تری را ارائه می دهد. در اینجا نگاهی دقیق تر به رایج ترین انواع جراحی لیزر برای نزدیک بینی داریم.
روش کراتومیلئوزیس درجا با لیزر (لیزیک)
لیزیک محبوب ترین جراحی چشم برای درمان نزدیک بینی است. این شامل تغییر شکل قرنیه برای اصلاح مشکلات انکساری است. در طول این عمل، جراح چشم از لیزر برای برش دادن لایه بالایی قرنیه چشم استفاده می کند و یک فلپ ایجاد می کند. در مرحله بعد، آنها بافت داخلی قرنیه را برای دید بهینه قبل از مهر و موم کردن دوباره شکل می دهند. این تغییر شکل به نور اجازه می دهد تا به درستی شکست بخورد و در نتیجه دید واضح تری ایجاد شود.
نتایج لیزیک تقریباً فوری است، به طوری که برخی از افراد تنها یک روز پس از جراحی متوجه بهبود قابل توجهی در بینایی خود می شوند. روند بهبودی چند روز طول می کشد و در طی آن ممکن است احساس سوزش جزئی در اطراف چشم خود داشته باشید. در حالی که لیزیک کمترین زمان بهبودی را در مقایسه با سایر گزینه ها دارد، همچنین می تواند با بالاترین خطر عوارض همراه باشد. به این دلیل که فلپ ایجاد شده می تواند مشکلاتی را در بهبود ایجاد کند.
در مطالعه‌ای در سال 2016 با منبع معتبر 273 عمل لیزیک، محققان 19 عارضه فلپ را پیدا کردند. عوارض فلپ ممکن است باعث مشکلات بینایی مانند:
- تاری
- دوبینی
- خشکی چشم
- مشکلات راحتی بیمار
شایان ذکر است که مطالعه سال 2016 شامل چشم پزشکانی بود که تجربه زیادی در انجام این جراحی نداشتند. در حالی که این خطر بسیار کم است، لیزیک ممکن است باعث نابینایی شود. کار با یک جراح با تجربه می تواند به کاهش خطر عوارض کمک کند (در ادامه در این مورد بیشتر توضیح خواهیم داد).
کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK)
گزینه های جراحی برای نزدیک بینی : جراحی بینایی PRK یک نوع فرسایش سطحی است که شامل برداشتن لایه بالایی بافت قرنیه (به نام اپیتلیوم) می شود. قبل از لیزیک و لازک ایجاد شد و همچنان یک گزینه محبوب است. در طی PRK، جراح چشم یک محلول مبتنی بر الکل را روی سطح خارجی قرنیه قرار می‌دهد تا آن را شل کند و برداشتن آن را آسان‌تر کند. هنگامی که اپیتلیوم برداشته شد، از لیزر برای تغییر شکل سطح باقی‌مانده قرنیه استفاده می‌کنند.
PRK شامل دوره نقاهت طولانی تری نسبت به لیزیک است زیرا اپیتلیوم نیاز به رشد مجدد دارد که می تواند باعث ایجاد درد شود. بینایی شما در عرض حدود یک ماه بهبود می یابد و عوارض جانبی نیز در این نقطه عطف از بین خواهند رفت. در مورد تفاوت های جراحی لیزیک و PRK بیشتر بدانید. (منبع)
برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید