تناسب اندام و تغذیه

آیا پسوریازیس ارثی است؟

آیا پسوریازیس ارثی است؟

آیا پسوریازیس ارثی است؟ به نظر می‌رسد پسوریازیس یک جزء ژنتیکی دارد. اما شما می‌توانید بدون سابقه خانوادگی این بیماری به پسوریازیس مبتلا شوید. پسوریازیس چیست و چگونه به آن مبتلا می‌شوید؟ پسوریازیس یک بیماری پوستی است که با پوسته‌های خارش‌دار، التهاب و قرمزی مشخص می‌شود. معمولاً روی پوست سر، زانوها، آرنج‌ها، دست‌ها و پاها رخ می‌دهد.

طبق یک مطالعه، حدود ۷.۴ میلیون نفر در ایالات متحده در سال ۲۰۱۳ با پسوریازیس زندگی می‌کردند. پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است. سلول‌های ایمنی در خون شما به اشتباه سلول‌های پوستی تازه تولید شده را به عنوان مهاجمان خارجی تشخیص می‌دهند و به آنها حمله می‌کنند. این می‌تواند باعث تولید بیش از حد سلول‌های پوستی جدید در زیر سطح پوست شما شود.

این سلول‌های جدید به سطح مهاجرت می‌کنند و سلول‌های پوستی موجود را بیرون می‌رانند. این باعث پوسته پوسته شدن، خارش و التهاب پسوریازیس می‌شود. ژنتیک تقریباً مطمئناً نقش دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نقش ژنتیک در ایجاد پسوریازیس، ادامه مطلب را بخوانید. آیا ارتباطی بین ژنتیک و پسوریازیس وجود دارد؟ طبق گزارش بنیاد ملی پسوریازیس (NPF)، پسوریازیس معمولاً بین سنین ۱۵ تا ۳۵ سالگی ظاهر می‌شود. با این حال، ممکن است در هر سنی رخ دهد. به عنوان مثال، سالانه حدود ۲۰،۰۰۰ کودک زیر ۱۰ سال به پسوریازیس مبتلا می‌شوند.

پسوریازیس می‌تواند در افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند، رخ دهد. داشتن یکی از اعضای خانواده مبتلا به این بیماری، خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. اگر یکی از والدین شما پسوریازیس داشته باشد، حدود ۱۰ درصد احتمال ابتلا به آن را دارید. اگر هر دو والدین شما پسوریازیس داشته باشند، خطر ابتلا ۵۰ درصد است.

حدود یک سوم از افرادی که به پسوریازیس مبتلا هستند، یکی از بستگانشان به پسوریازیس مبتلا است. دانشمندانی که روی علل ژنتیکی پسوریازیس کار می‌کنند، با این فرض شروع می‌کنند که این بیماری ناشی از مشکلی در سیستم ایمنی است. تحقیقات منبع معتبر روی پوست مبتلا به پسوریازیس نشان می‌دهد که حاوی تعداد زیادی سلول ایمنی است که مولکول‌های التهابی به نام سیتوکین تولید می‌کنند.

پوست مبتلا به پسوریازیس همچنین حاوی جهش‌های ژنی به نام آلل است. تحقیقات اولیه در دهه ۱۹۸۰ منجر به این باور شد که یک آلل خاص ممکن است مسئول انتقال بیماری از طریق خانواده‌ها باشد. محققان بعداً کشف کردند که وجود این آلل، HLA-Cw6، برای ایجاد بیماری در فرد کافی نیست. مطالعات جدیدتر نشان می‌دهد که تحقیقات بیشتری برای درک بهتر رابطه بین HLA-Cw6 و پسوریازیس مورد نیاز است.

استفاده از تکنیک‌های پیشرفته‌تر منجر به شناسایی حدود ۲۵ ناحیه مختلف در ماده ژنتیکی انسان (ژنوم) شده است که ممکن است با پسوریازیس مرتبط باشند. در نتیجه، مطالعات ژنتیکی اکنون می‌توانند نشانه‌ای از خطر ابتلا به پسوریازیس در فرد به ما بدهند. ارتباط بین ژن‌های مرتبط با پسوریازیس و خود بیماری هنوز به طور کامل درک نشده است.

پسوریازیس شامل تعامل بین سیستم ایمنی و پوست شما است. این بدان معناست که دانستن علت و معلول آن دشوار است. یافته‌های جدید در تحقیقات ژنتیکی بینش‌های مهمی را ارائه داده‌اند، اما ما هنوز به وضوح نمی‌دانیم چه چیزی باعث شیوع پسوریازیس می‌شود. روش دقیق انتقال پسوریازیس از والدین به فرزند نیز به طور کامل مشخص نیست.

عوامل مؤثر دیگر در ابتلا به پسوریازیس چیست؟

بیشتر افراد مبتلا به پسوریازیس دچار دوره‌های عود یا شعله‌ور شدن بیماری می‌شوند و به دنبال آن دوره‌های بهبودی وجود دارد. حدود 30 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس همچنین التهاب مفاصل را تجربه می‌کنند که شبیه آرتروز است. به این حالت آرتریت پسوریاتیک می‌گویند. (منبع)

برای مطلب مرتبط بیشتر به این صفحه سری بزنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *